اینجا سومالی است، جایی نزدیکی های جهنم، کشوری در دل دره های دور از دسترس فلاکت، مکانی که در آن یأس و نومیدی همبازی همیشگی کودکانش و شرم و خجلت رفیق روز وشب پدرانی است که روزگار، لقمه ای نان و جرعه آب را از آنان دریغ کرده تا همچنان نگاهی سرد و آهی جانسوز، سوغاتی همه روزه باشد، برای کودکانی که حتی نای خواستن هم ندارند !! اینجا سومالی است، جایی برای تمرین مرگ، خیابانهایی برای رها کردن طفلانی شیرخوار که از پستان های خالی مادرانشان، چیزی جز بی تابی و عطش، نصیب جگر سوخته و لب خشکیده شان نمی شود !! اینجا سومالی است، چیزی شبیه برزخ ، جایی برای نماندن و مکانی برای ندیدن