"مشهدی" نشدیم!                                        

حجت الاسلام پناهیان : یکی از دوستان جوان من می گفت:من هفت سال به  آیت الله بهجت خدمت کردم.
کارهای ایشان راانجام می دادم.چای می بردم خدمتشان.
خودش طلبه بود.
می گفت آمده بودم مشهد.
وقتی برگشتم آقا پرسیدندکجا بودی ؟ گفتم مشهد بودم.
آقا فرمودند:زیارتت قبول.
امام رضا (علیه السلام) رو هم دیدی؟
گفتم : نه آقا!
آقا با تعجب پرسیدند:یعنی مشهد رفتی امام رضا(علیه السلام) رو ندیدی؟                                
گفتم:نه آقا....ما که....!!
فرمودند:یعنی تابحال این همه رفتی مشهد امام رضا(علیه السلام) رو ندیدی؟
گفتم:نه!ندیدم!
فرمود :خوابشان را هم ندیدی؟
گفتم:نه
 فرمودند:پس مشهدی نشدی هنوز؟
گفتم:نه آقا

ای راهب کلیسا!!
                     دیگر مزن به ناقوس
                                            خاموش کن صدا را                                               زائرین ومجاورین عزیز
                                                                   نقاره می زند طوس                      نایب الزیاره ما باشید.                    
                                       آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان

                                           
                                         جانی دوباره بردار با ما بیا به پابوس                               
آنجا که خادمینش از روی زائرینش
                                           گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس
خورشید آسمان ها در پیش گنبد او
                                           رنگی ندارد آری‚چیزی شبیه فانوس
رویای نا تمامم ساعاتی در حرم بود
                                          باقی عمر اما افسوس بود و کابوس
وقتی رسیدی آنجا در آن حریم زیبا
                                          زانو بزن به پای بیدار خفته در طوس
                                                                                                  حمیدرضا برقع

*ذی القعده* اولین ماه از ماه های حرام است;ماهی که حرمت آن و عظمت آن در قرآن کریم آمده است.
آنجا که در سخن از وعدهی خدا باموسی (ع) می گوید:«و واعدنا موسی ثلاثین لیل? و اتممناها بعشر...;ما با موسی سی شب وعده میگذاریم و آن را با ده شب به اتمام رساندیم.»
*ذی القعده* سی روز وسی شب وعده ی اهل سلوک در مناجات و راز ونیاز با قاضی الحاجات است.
*ذی القعده* پس از یک ماه استراحت شوال‚آغازی برای یک دوره ی اربعینی سلوک و معنویت و خودسازی است.
*ذی القعده*رایحه ی دلنشین حج را باخود می آورد‚دلها از همین ماه به قافله حج تمتع می پیوندد و عازم خانه ی خدا و پیامبر(ص) می شود.
*ذی القعده* چه مطلع نیکویی دارد که آغازس با ماه کرامت روشن می شود ویازدهمش مطلع خورشید رحمت و رآفت است.دهه ی اول ذی القعده دهه ی طلایی اهل دل است.
                                        دهه ی کرامت!
                                                          دهه ی میلاد و مولد مهر وماه;علی(ع) و فاطمه(س)
           چه تقارن نیکویی است همنامی این برادر و خواهر با جد و جده شان;امیر مومنان(ع)و فاطمه زهرا(س)
 
                               
                                                                                        

 شب ها از گریه ی محمد بیدار می شدم. وقتی ازاو علت این همه نمازو گریه رامی پرسیدم جواب میداد که:
                               ((مادر!قیامت بسیار هولناک است ماباید آماده شویم)).
محمد درجزیره ی مجنون با سه نفراز دوستانش به شهادت رسید‚ذر حالی که چهل روز از شهادت برادرش- جواد-
می گذشت.در وصیت نامه اش که سه ساعت قبل از شهادتش نوشت’ امضا کرد شهید محمد آهن دوست .